• check mark icon
    Dé ontmoetingsplek voor ouders, leerkrachten en andere professionals
  • check mark icon
    Vergelijk basisscholen en kinderopvang
  • check mark icon
    Lekkere en gezonde kinderrecepten
  • check mark icon
    Leuke activiteiten en dagjes uit
  • check mark icon
    Lees en leer met onze Opgroeiblog en kennisbank

-Ook ik als pedagoog weet het af en toe even niet-

Tijdens mijn 2e zwangerschap kwam ik er al snel achter dat dit totaal anders was dan een 1e zwangerschap.Zo onzeker en soms ook ongerust als ik tijdens mijn 1e zwangerschap was, had ik daar nu minder last van waardoor ik er meer van kon genieten.Ik had er meer vertrouwen in en kende de ongemakken die er soms bij horen, plus de veranderingen die er in je lichaam plaats vinden.Doordat veel spullen die je nodig hebt voor een baby al in huis waren (wiegje, kinderwagen, kolf, badje, commode en noem maar op wat je allemaal aan moet schaffen), had ik ook meer rust.Het enige dat er moest gebeuren was opnieuw een babykamer inrichten en Mijntje verhuizen naar een nieuwe slaapkamer. Ik wilde de aankomende nieuwe spruit graag op een kamertje naast de onze hebben, zoals Mijntje dat ook had. Dat betekende dat Mijntje een mooie slaapkamer op zolder kreeg met natuurlijk nieuwe spulletjes. In plaats van een babykamer, kreeg ze nu een echte meidenkamer.Mijntje zou als alles goed ging, (bijna) 2 jaar zijn als haar broertje (we wisten inmiddels dat het een jongetje zou worden) geboren zou worden.Ik was namelijk op dezelfde dag uitgerekend als de geboortedag van Mijntje. “Hoe krijg je het gepland?, precies 2 jaar ertussen, knap hoor!” hoorde ik veelvuldig.Nou, dat plan je niet hoor, maar dat hoef ik jullie (aankomende) ouder(s) vast niet uit te leggen.Ik hoopte stiekem wel dat er toch minimaal 1 dag tussen de geboorte van ons mannetje en de verjaardag van Mijntje zou zitten. Zo zouden ze later toch nog ieder hun eigen verjaardag hebben.Psychisch had ik dus meer rust dan tijdens mijn 1e zwangerschap, maar fysiek was dit toch wel een verschil.Daar waar ik tijdens mijn 1e zwangerschap ging rusten wanneer het mij uitkwam, ging dat nu helaas niet meer op, met een dreumes in huis.Mijntje liep al snel, dus ik hoefde haar in ieder geval niet zo vaak meer te tillen en ze kon zelf de trap op, badje in en uit en zo nog meer dingen waar je profijt van hebt als je met een buik rond loopt alsof je een skippybal hebt ingeslikt.Verder moest ik het hebben van de middagslaapjes van Mijntje. Gelukkig ben ik gezegend met kinderen die heel goed slapen, dus wanneer Mijntje haar middagslaapje deed, ging ik ook liggen.En die middagslaapjes duurden gemiddeld zo’n 3 uur, dus mij hoorde je niet klagen.Ik vond het belangrijk dat Mijntje tijdig aan de op komst zijnde veranderingen zou kunnen wennen. We hebben haar dan ook heel bewust betrokken bij alles. Zo mocht ze uiteraard mee helpen haar spulletjes te verhuizen naar een nieuwe kamer en ze een plekje geven.En heeft ze er eerst een paar keer een middagslaapje gedaan, voordat ze er ook ‘s-Avonds ging slapen. Verder haalde ik een boekje in huis dat ging over de komst van een broertje of zusje, waar wij haar iedere dag uit voorlazen. En nam ik haar regelmatig even mee naar de babykamer en vertelde haar dan dat de baby straks in het wiegje ging slapen en liet de kleertjes zien.Met dit alles begonnen we ongeveer 3 maanden voor de uitgerekende datum. Niet te vroeg, want dan zou ze nog te jong zijn om het enigszins te kunnen begrijpen allemaal en duurde het niet al te lang meer voor het zover zou zijn. Maar ook niet te laat, want ze zou tenslotte wel rustig moeten kunnen wennen aan alle veranderingen.Wat ik ook heel bewust deed, was haar vertellen dat ze mijn grote lieve meid was. En dat zij straks grote zus zou zijn. En dat papa en mama heel veel van Mijntje houden net als straks van de baby. Voor een kind is dit heel belangrijk wanneer er gezinsuitbreiding komt. Zij heeft tenslotte 2 jaar lang alle aandacht gehad en die zal ze straks toch moeten delen.Ik kan jullie ook verklappen dat Mijntje het mij in eerste instantie niet in dank afnam toen haar broertje er eenmaal was, maar daarover meer in mijn volgende blog.