Na al het gedoe rondom de (borst)voeding, nu dan eindelijk tijd om te gaan genieten.
Mijntje was alweer 3 maanden oud en ik was inmiddels redelijk gewend aan het moederschap.
Tot voor kort liep ik om 14.00 uur nog in mijn pyjama, had ik dan nog geen enkel moment gevonden om even te douchen, draaide de wasmachine overuren en vroeg ik mij serieus af of dit ooit beter zou gaan. En ook ik gewoon ‘s-ochtends op tijd de deur uit zou kunnen gaan, enigszins toonbaar en met een aangekleed en gevoed kind.
Vol verbazing keek ik dan ook iedere ochtend naar al die moeders die ik naar school zag fietsen. Zichzelf en hun kroost op en top verzorgd en nog relaxed ook. Of leek dat alleen maar zo? In ieder geval, leek het mij op dat moment onmogelijk om dat ook allemaal op tijd voor elkaar te krijgen.
Ja, als ik om 05.00 uur op zou staan zou het mij misschien ook lukken? Maar gelukkig ging mij dit steeds beter af. Dat moest ook wel, want als Mijntje 4 maanden oud was, zou ik weer gaan werken.
Maar daar wilde ik nog even niet aan denken. Ik kreeg al buikpijn bij de gedachte dat ik haar bij iemand anders achter zou moeten laten. Want naast het feit dat ik enorm van haar genoot, vond ik het ontzettend moeilijk om de zorg voor haar af en toe ook aan anderen over te laten. Ook al waren die anderen nu enkel nog de oma’s en papa. En dan zou Mijntje straks ook nog naar het kinderdagverblijf gaan.
En hoewel het kinderdagverblijf waar ze naar toe zou gaan heel goed voelde, ik vertrouwen had in de pedagogisch medewerksters en ik zelf jaren ervaring had binnen de kinderopvang en dus wist hoe het werkte, vond ik het toch heel moeilijk om Mijntje daar naar toe te brengen.
En hoe vaak ik ouders (vooral moeders) getroost heb, die voor het eerst hun kindje naar het kinderdagverblijf brachten. Pallets met tissues zijn er doorheen gegaan.
En daardoor dacht: “nou dat zal ik later bij mijn eigen kind(eren) in ieder geval niet moeilijk gaan vinden”. Wat een desillusie!!
En toen was daar het onvermijdelijke moment: Mijntje zou voor de 1e keer naar het kinderdagverblijf gaan.
Lees over 2 weken weer mee hoe dit afgelopen is.
