‘Wat doen jullie deze zomer?’ vraagt de hip geklede moeder op het schoolplein, ‘wij gaan naar Bali,’ voegt ze eraan toe zonder de antwoorden af te wachten. ‘Wat heerlijk, daar waren we vorige zomer. We gaan dit jaar de Bahama’s verkennen,’ vertelt haar blonde vriendin. ‘Wij hebben een huis op Ibiza gehuurd,’ valt een derde in. ‘En jullie?’ Alle drie kijken ze mijn richting op. ‘Wij gaan een weekje kamperen op Schiermonnikoog,’ zeg ik terwijl ik zo ontspannen mogelijk probeer te klinken. ‘O, wat leuk,’ klinkt het, en er volgt een stilte.
We hebben geen cent te makken dat jaar. Voor ons dus even geen Hotel van de Werff of Graaf Bensdorp, maar een bungalowtent in de duinpannen. Met drie kleine jongetjes en wat sporttassen rijden we in onze gedeukte stationwagon naar Lauwersoog.
We verheugen ons op de boottocht, het fietsen, de eindeloze stranden en de zeehondjes. We genieten bij het idee van glaasjes goedkope wijn en kaarslicht voor de tent terwijl de jongetjes slapen. Dat de eerste nacht in het water valt, mag de pret niet drukken. Het tikken van de regen op het tentdoek en het geluid van de wind maken het extra avontuurlijk. Nadat ik geduldig zes hoofdstukken uit ‘De kleine kapitein’ heb voorgelezen, vallen de jongetjes in diepe slaap. De volgende dag keren we na een fietstocht en een heerlijke stranddag terug naar ons stekkie in de duinpan.
‘Wat een rijkdom,’ denken we, het glas heffend.
‘zzzzzzzZZZZZZ’, klinkt het in een steeds harder wordend volume. Duizenden bloeddorstige muggen, zoemen onze voortent in. Winkelend met kaarsen en anti-muggenspray proberen we ze nog op afstand te houden maar na een half uur wapperen moeten we de strijd opgeven. Onder de muggenbulten snellen we, met mens-erger-je-niet, UNO en wat kleurpotloden naar het camping café. Na onze kroket-met-friet-maaltijd en een fles cafetariawijn rennen we weer terug naar onze tent. En na het lezen van nog zes hoofdstukken in ‘De kleine kapitein’ vallen de jongetjes volmaakt gelukkig in slaap. Wij staren met open ogen naar het tentdoek boven ons en denken aan Ibiza, Bali of de Bahamas.
‘Wat un muggn, hey!’ De buurman met de vouwwagen, staat voor onze tent. Hij knikt naar zijn vrouw en zegt: ‘Zij geeft ‘t op, mar ik, ik blief altid positief, hey.’
We kijken recht in het zure gezicht van de echtgenote die, gezeten achter een muskietennet, driftig om haar heen slaat met haar elektrische muggenmepper. De twintig citruskaarsen om haar heen vormen een occult beeld.
In de avonden die volgen, voltrekt dit schouwspel zich keer op keer en iedere avond verheugen wij ons op de creatieve oplossingen van de buurman. Het fort van netten en kaarsen rond de vouwwagen wordt steeds groter, zilveren slingers sieren het tentdak en zij is weer shag gaan roken.
Op de laatste avond komt de man met ferme passen het douchegebouw uitlopen, een vreemde geur met zich mee dragend. ‘Ik zal ze d’r onder krijgn, die rotbeesten. Ik heb mij van top tot teen ingesmeerd met knoflook,’ zegt hij serieus.
Ingeborg van ’t Pad Bosch (43) is getrouwd met Jim, heeft drie zonen (14, 11 en 9 jaar) en woont in New York. Ze blogt op
