• check mark icon
    Dé ontmoetingsplek voor ouders, leerkrachten en andere professionals
  • check mark icon
    Vergelijk basisscholen en kinderopvang
  • check mark icon
    Lekkere en gezonde kinderrecepten
  • check mark icon
    Leuke activiteiten en dagjes uit
  • check mark icon
    Lees en leer met onze Opgroeiblog en kennisbank
Inhoudsopgave

Ik las het stukje over reizen met kinderen en misschien is het interessant om te weten hoe het vroeger ging?

1967

De allereerste keer:

Een paar maanden na de bevalling was ik aan huis gebonden met al mijn onhandigheden op gebied van huishouding en kinderverzorging. Maar met pasen of was het pinksteren?  zouden we naar Noordwijk naar mijn schoonouders.

Geen sinecure: vanuit Terheijden (NB) met de bus naar Breda, met de trein naar Leiden en ik geloof dat we daar zouden worden opgehaald met een auto.

We hadden een kolossale kinderwagen die niet kon worden opgevouwen.Echte luiers, geen pampers. Gelukkig geen flanelletjes meer. Voeden deed ik zelf, maar niet in het openbaar. We hebben het voorelkaar gekregen, maar vraag me niet meer hoe.

1971

Hoogzwanger en met de auto naar Oostenrijk met twee jongetjes: 4 en ruim 2 jaar. Ik zie een foto van Pieter in zijn riemen met een hoogrode kleur, maar diep in slaap in de auto. Hebben we het in één dag gereden? Ik kan me geen overnachting herinneren.

Bart was intussen meer ervaren met rijden in onze eigen Renault. Niet zoals onze reis met z’n tweeën naar Luxenburg met een pas verworven rijbewijs, zwetend in haarspeldbochten. Hoe hield ik de knaapjes bezig? Zingen en verhaaltjes vertellen. Het was smoorheet en gelukkig sliepen ze veel.

1973

KAMPEREN

We hebben nu drie kindertjes, Pieter, Michiel en Cristel, en gaan kamperen! Geen kinderstoeltjes in onze auto, maar wel ingewikkelde kindergordels en één stoeltje voor de jongste in het midden. We hebben een tape recorder en daarop heb ik een verhaaltje gezet voor onderweg. Onze tent heeft van die ouderwetse zware buizen en die gaan vóór de achterbank. Opgevuld met slaapzakken moet dat een beetje speelruimte geven, want we gaan wel helemaal naar Frankrijk! Le Hohwald, grens Frankrijk/Duitsland.

Gelukkig gaan we niet alleen. Bram en Ageeth, onze bijna buren en vrienden hebben al eerder met de twee kinderen, Jan en Mieke gekampeerd. Herinner me nog wel een stop onderweg in een bos en er moest natuurlijk geplast worden. Geen probleem voor de mannen en mannetjes, maar Mieke, ik denk een jaar of vier weigerde te hurken. Ik zie Ageeth nog voor me met een half ontkleedde dochter in haar armen boven het struikgewas en maar praten tot eindelijk  het straaltje kwam. Cristel was denk ik nog in de luiers.

1974

Weer kamperen met onze vrienden en de kinderen. Maar nu wat verder weg. Dus moeten we het in twee dagen doen en ergens in België vinden we met moeite een plekkie om de tent op te zetten. Gelukkig maar voor één nacht en ik denk niet dat we gekookt hebben. Ook de kinderen zijn niet meer zo braaf in de auto, maar dan wisselen we wat kindertjes uit en gaat het weer een tijdje goed. Ageeth, als kleuterleidster, kent veel liedjes en ook die eindeloos herhaald worden tot je er bijna gek van wordt, maar de kinderen niet. Was het iets met een fiets? En natuurlijk potje met vet.

1975

Iets heel anders. Niet met vakantie, maar verhuizen naar Indonesia. Dat vergt heel wat meer voorbereiding en Michiel lijdt er zwaar onder: zijn cavia kan niet mee.Eindelijk is het zo ver en stappen we met z’n vijven in het vliegtuig voor de lange reis. De kinderen zijn 9, 7 en 4 jaar oud.

Wat neem je mee voor onderweg? Leesboekjes en kleurboekjes. Eten is er genoeg. Helaas was het KLM personeel niet al te toeschietelijk. Pieter lag voor onze voeten te slapen, maar zijn voeten staken een beetje uit op het gangpad en daar werd bepaald niet vriendelijk op gereageerd toen de dames met hun kar langs koersten. Maar verder vermaakte Pieter zich uitstekend. Hij at iedere keer met plezier zijn bord leeg en genoot van de vertoonde film. Michiel was grumpy, wilde niet eten en kon niet slapen. Cristel was erg gemakkelijk, geloof ik.

In die tijd had je nog veel stop-overs onderweg en dan was het een hele toer de familie uit het vliegtuig en in het gareel te houden. Ik pieker me suf. Waar stopten we allemaal? In ieder geval Bangkok en Singapore en dan ergens in het midden Oosten. Pieter vond al deze veranderingen van cultuur wel spannend. Michiel niet en weer: ik weet niet meer hoe Cristel het vond.

De aankomst in Jakarta is slopend. Er is een reistas weg. Dat moest aangegeven en dan de immigratie.

De kinderen stonden in mijn paspoort en ik had een visum gevraagd en gekregen voor mij en mijn kinderen, maar helaas was dat van de kinderen niet in mijn paspoort vermeld. Zij mochten Indonesia niet in. Ze moesten maar doorreizen naar Australië.

Ik over mijn toeren, maar Bart bleef kalm en vroeg het opperhoofd te spreken. Ik vermoed dat hij een bepaald bedrag in ‘het potje’ voor weduwen en wezen’ heeft gestopt en wij konden de kinderen meenemen. De reistas kwam de volgende dag keurig aan.

1981

We hebben nog een ‘round the world trip” gemaakt van Indonesia over Tahiti, Amerika van west naar oost en Nederland. Wij deden dat met vijf stuks ruimbagage en evenzoveel handbagage. Maar de trip over Amerika was voor een deel met de auto en daar moesten die 5 koffers en 5 tassen in die auto gestouwd. Oef! Maar wij en de kinderen namen over het algemeen de ongemakken voor lief en genoten van deze reis.

Pieter was toen 14, Michiel 12 en Cristel 9 jaar.

We hebben daarna nog veel gereisd met onze teeners. Maar toen hoefden er geen verhaaltjes, lees- en kleurboekjes en snacks mee.

Ik heb begrepen dat er tegenwoordig videospelers in de auto zijn. Natuurlijk ook luister CD’s met muziek en tekst.Ook pampers en geen luiers met akelige plastic broekjes die altijd doorlekken. Er zijn Mac Donalds onderweg. Met WC’s en speciale aankleedtafels voor baby’s.

Is reizen met kinderen daardoor gemakkelijker geworden? Ik weet het niet, maar wat wel belangrijk is: de bestemming!

Connection Information

To perform the requested action, WordPress needs to access your web server. Please enter your FTP credentials to proceed. If you do not remember your credentials, you should contact your web host.

Connection Type