Mijntje was inmiddels een half jaar oud en wat was er al weer veel veranderd.
We hadden de primeur van haar 1e fruithapje gehad en nee, geen fruithap tegen de muur of in mijn haren, maar gewoon netjes in het mondje beland en gebleven.
Nou ja, netjes, die witte slabber had uiteindelijk ook alle kleuren van de regenboog, maar het hapje werd in ieder geval gretig ontvangen door onze dame. En zo ook de groentehapjes.
Die uiteraard vers gemaakt werden.
Alhoewel dat eigenlijk helemaal niet vanzelfsprekend was voor mij. Grappig hoe je op sommige gebieden kan veranderen als je moeder bent geworden. Ik ben namelijk alles behalve een keukenprinses.
En niet dat groentehapjes bereiden nu zo ingewikkeld is, want dat kan ik zelfs, maar ik deed er in ieder geval moeite voor. Zodat na een middag in de keuken het resultaat was dat er 20 bakjes groenten in Tupperware bakjes op het aanrecht stonden, klaar om in de vriezer gedaan te worden.
Ook zoiets; Tupperware!
Voorheen gruwde ik bij het woord alleen al en moest ik hierbij denken aan veel te fanatieke huisvrouwen die dan op van die party’s serieus een avond gingen praten over welke maten, soorten etc. er allemaal van bestonden.
En die dan aan het einde van de avond ook nog eens minstens 10 nieuwe exemplaren kochten om hun voorraad nog maar eens aan te vullen! En nu had ik ook Tupperware bakjes in mijn keuken staan.
AAAAAAH!
Maar goed, al het beste voor zo’n klein mensje he?
Ik vond overigens ook alles knap en geweldig wat Mijntje deed. Maar dat vinden waarschijnlijk alle ouders. Zo belde ik meteen mijn vriend, mijn moeder en zus toen ze voor het eerst omrolde. Ik heb mij met moeite ingehouden om niet de krant te bellen. En ik legde dit bijzondere moment natuurlijk vast op camera. Toen ze het voor de eerste keer deed was ik natuurlijk net te laat om het te filmen, dus dan maar de hele middag bij de box blijven zitten totdat het moment weer daar was! Ik denk dat het er overigens ook hilarisch uit heeft gezien hoe ik, terwijl ik in mijn handen klapte, schreeuwde van enthousiasme: “goed zo schatje!” , in de lucht sprong en ondertussen ook nog aan het filmen was.
En zo ging het eigenlijk steeds weer bij alle “eerste keertjes”.
En ook over dit soort momenten dacht ik anders toen ik nog geen moeder was.
Als ik anderen daar over hoorde praten dacht ik: “mens stel je niet zo aan! Als dat het hoogtepunt van je dag is”. Maar, eerlijk is eerlijk, ik ben ook zo’n moeder geworden. En dan bedoel ik, een moeder die gewoon heel erg trots is op haar kind!
