Stand Strong – Single Parent !
Al loop ik praktisch niet achter, sinds onverwachts alleenstaand ouderschap, is het spanningsveld een continue van schuiven. Een treadmill oefening die nooit stopt, behalve als je echt wel vastloopt, om een of meerdere redenen. Op mijn lijstje staat nog Super Single Mom, het handboek. Ik heb meer rust in het daadwerkelijke doen, omdat ik blij ben eindelijk van de bergen was en afwas uit de babytijd te zijn opgestaan.
Ontwikkeling gaat gestaag door
Een kleuterpuberteit volgt op babypuberteit en het is niet mals, zeker ook niet met een op handen staande diagnose. En hoewel het fijn is, dat ieder adviesbureau, zwemorganisatie of anders paraat staat naar behoefte, vind ik het een verschrikking wakker te worden tegen een wirwar aan regels en kansen. Hoe komt het zo ver. En ja, ja.. Geen watersnood hier. En die dijken, zal ook wel meevallen. Deze week las ik over de rechtstaat die over de datum was. Een paar maanden eerder deden bestuurskundigen dezelfde conclusie. Ook feitelijk is van alles aan vernieuwing toe, van je straat tot in de stad. En bikkelhard sappelen, vanuit nostalgie of bloedspoed, omdat je Rotterdammer bent of gewoon omdat je geen gezeik wilt het is een lose lose situatie. En hoe eng is dit. Het roept te veel vragen op, ook te veel antwoorden in boomerang terug, maar veel praktische invalshoeken.. Te weinig, werkelijk..
Privatisering van Onderwijs
Hoeveel mensen in de hedendaagse maatschappij zijn onaangetast gebleven hierin. Hoezo, roepen sceptici.. Jullie zijn toch niet van suiker gemaakt. De grootste schrik die ik meemaakte recent was die van Passend Onderwijs. Met veel verve is er toch een stroompje gaan lopen, en las ik dat in aanloop van Kindcentra o.a. HB opgepakt gaat worden. Ook in Rotterdam mocht een heuse arena plaatsvinden, waar ook kinderen bij mochten spreken. Het is ongelofelijk en een verademing te noemen. Hoe zou je preventiewijs je hersenen kunnen kiezen, in het kader van zelfredzaamheid, participeren, etc. En ouders maar in de waan te laten dat PPO de zorgplicht verder ten aanzien van leerbehoefte begeleid. Ten aanzien van mijn kind doe ik liever geen handjeklap. Maar doe maar toch?
Publiek is absoluut niet publiek meer, onvoorstelbaar wat een dure rekening er komt te liggen voor een ouder. Helemaal een alleenstaande, met nog minder tijd zowel arbeid als zorgplicht in te blijven kleden. Rampentoerisme, ik kan het niet anders noemen. Wachtend op de was die nog aan het draaien is, en hopelijk droog voor morgen. Vandaag met kleine man gespeeld, behoorlijk intensief met forten bouwen, dansen, boodschapje doen en dan griezelverhalen voor het slapen gaan vertellen. En alsnog twee keer onderprikkeld te raken. Dit alles dus ook met waarschijnlijk een in geboren grote aanleg voor succes, maar met bijzondere gebruiksaanwijzing, van kleine man in kwestie.
De blog oogt hellend naar negatief. Toch schreef ik nog een verhaal, in gedichtvorm, vandaag. Het gaf me even lucht en kracht, hoe je het ook bekijkt. This too shall pass.
***
Laat Mij Zijn Sterker door Strijd
Laat mij zijn
in verenigde krachten,
met onzichtbaar op mijn huid
Het Rotterdamse Groen en Wit
Leerlingen die ik het gezamenlijk Nederlandse,
ABC leer vanuit het leervak Engels
Terwijl ik lessen voorbereid
Met Franstalige opera rap in mijn oren
Balsem voor mijn hoogsensitieve ziel.
De reden waarom ik lessen begin met
Ik ben Trots…
Op leerlingen, ouders, leerkrachten
op Rotterdammers in hun vrije tijd
die mijn bijzondere kind
een balletje met hun hond laten spelen
zelfs voor een uur
Ik ben Trots..
op de onzichtbare naad van
saamhorigheid
die keer op keer
word ontkend
overal, gesproken en op schrift
Een onderzoek naar academici van kleur
een kleurrijke Top 100
er tegenover
Vaardige oren en handen
die proberen bij te dragen
aan het chaotisch conformistische
geheel
Wat in trek is, en blijft
De plek Rotterdam
In al haar hardwerkende
Schoonheid
van ambachtslieden, tot leerkrachten
kinderen en ouders
een diepe buiging voor u allen, en ons tesamen
Wij dragen,
onzichtbaar, op onze huid
Het Rotterdamse Groen en Wit
dat staat voor
Sterker … door Strijd!
Sabrina Rahmanovic, 16 September 2018.
