Vermoeid plof ik op de bank. Vandaag alle verjaardagsboodschappen in huis gehaald, want zondag wordt de kleine meid Tessa alweer 5! Haar zelf gekozen taart staat al klaar in de vriezer. Uiteraard gemaakt door mij. Speelgoeddokter was voor dit jaar haar wens. Ik hoor wel eens om me heen dat bij je eerste kind alles spannend is en nieuw. En ja, dat is ook zeker zo. Maar bij de tweede (in mijn geval de laatste) merk ik dat ik het soms moeilijk vind om dingen af te sluiten. Tessa wordt 5, heeft mama niet zoveel meer nodig. Ze kleed zichzelf aan, poetst zelf haar tanden. Ik mag alleen nog haar broodjes smeren en drinken inschenken verder ‘kan ik het zelf wel mama’, hoor ik dan steeds. En ja, ze kan ook al echt heel veel zelf. Mama’s kleine grote meid noem ik haar altijd. En als ik dat zeg gaat ze stralen. Ze voelt zich ook al echt heel groot maar ze is nog zo klein! Als ze verdrietig is wil ze naast me zitten/liggen en vraagt ze:’mama wil je me alsjeblieft goed vasthouden?’ Tuurlijk wil mama dat. Ik wil haar de hele dag wel vasthouden en laten weten dat ze veilig is bij mij.
Mag ze me niet bellen van papa?
Maar om het weekend is ze bij papa en dan mist ze me heel erg! En als ik haar dan zeg dat ze me altijd mag bellen, zegt ze zelf dat het niet mag van papa. (Of dat zo is weet ik niet.) Altijd tranen als ik haar weer ophaal van school. Zo moeilijk om zelf niet te gaan huilen als ik haar weer zie! Sterk zijn, denk ik dan. De kinderen wennen hier wel aan, ik nooit, maar dat is mijn probleem en niet die van de kinderen. Elke dag zonder mijn kinderen is er een teveel. Het zal nooit wennen. Maar het is wel zo dat als ik weer bij ze mag zijn dat ik nog meer van ze kan genieten dan anders.
Emotie en onrust
Ik heb een zoon van 6,5 die elke dag heeeeel vroeg wakker is (tussen 3 en 5 ) maar zelfs dat is niet erg als je maar bij ze mag zijn! In het nieuwe jaar gaan we bij Stijn onderzoeken waar zijn onrust vandaan komt en waarom hij zo erg emotioneel is. Het begin van een lang proces maar het begin is gemaakt. Onrust in zijn hoofd, hele sterke emoties, een enorme lieverd die veel van mensen houdt maar zichzelf zo in de weg zit. 3 januari vind het eerste onderzoek plaats, 10 januari het tweede. Heel spannend allemaal maar ik vertrouw erop dat God de juiste weg zal wijzen en dat Stijn geholpen gaat worden met zijn problemen. Want dit mannetje verdient het om te leven zoals een bijna 7 jarige dat zou moeten doen!
