Papadag! Als we wakker worden is Roos al naar haar werk. Rond half 10 kijk ik naar de grote tafel en schrik ik. Het is tijd om de kinderen aan te kleden, maar er liggen geen kleren klaar! Er ligt nog geen sok klaar!
Dit moet een test zijn…! Roos wil weten of ik dit aan kan.
Ik laat me vandaag niet kennen en ga er voor. Ik moet denken als een vrouw! Een vrouw kleed haar kinderen voor de mensen die ze onderweg tegen komt. Het zijn broer en zus, dus dat moeten mensen zien. Ik kies daarom voor de basis kleur rood (de shirtjes). Het is 16 graden dus een rokje of majo kan niet vandaag, maar een spijkerbroek bij Puck is niet schattig genoeg. Ja ik kies de skinnyjeans. Schoenen, lastig!! Rosé vloekt op rood, dus 90 procent van de schoenen vallen af. Ja ik kies voor de groene cowboylaarzen, dan kan ik mooi dat leuke cowboy hesje combineren. Ja Puck is klaar!!!
Nu Sam nog! Oei de broek die die nu aan heeft kan niet. Als het gaat regenen en ze moeten een jas aan hebben we geen leuk setje meer. Dus moet die een spijkerbroek aan in de kleur van Puck haar skinnyjeans.
Ja dit staat perfect. Gelukkig heeft Sam 1 paar sportschoenen dus dat is makkelijker kiezen dan tussen de 30 paar schoenen van Puck.
Zo we kunnen gaan! Op zeker dat iedereen mijn kinderen nu nog leuker vind!
Maar wat zie ik nu. Geen rode speld voor in Puck haar haar!!! Ook niet groen! Alleen maar rosé!! Ik kan geen paardenstaart maken, wat nu! Oké geen paniek, denken als een vrouw. Ik moet vandaag dus naar de HEMA en al kost die rode speld 15 euro, ik koop hem gewoon en wie weet zie ik nog een leuk accessoire voor een mooi prijsje. Dat betaal ik dan contant en dan zeg ik tegen Roos gewoon dat het in de aanbieding was.
Denken als een vrouw is vermoeiend. Wat ben ik toch blij dat ik een man ben. Volgende keer weer gewoon een trainingsbroek, pony/cars trui en crocs.
