Ik struikel over een autootje, breek vervolgens bijna mijn nek over een Lego blokje, de wasmand is ontploft, de vloer is bezaaid met hagelslag en in de woonkamer kan ik niet meer lopen, omdat de hele vloer van voor tot achteren vol ligt met de kussens (groot en klein) van de bank! Terwijl ik mijn best doe om de kussens te ontwijken, maar er toch per ongeluk eentje raak en daarbij zelf bijna onderuit ga, roept de oudste: “mama, niet door ons parcours heen lopen!” Ok, even tot 10 tellen om niet in de opvoed-valkuilen te trappen!
Het is een hele normale zondagmiddag, buiten stormt en regent het, dus de kindjes moeten
zich binnen vermaken. En ik vind dat kinderen moeten kunnen spelen en hun fantasie de vrije loop kunnen laten. Zolang ze alles zelf (met wat hulp van mij), maar weer opruimen, vind ik het prima.
Maar nu ik de hagelslag op de vloer ontdek en zie dat de wasmachine heel wat overuren moet gaan draaien, word het mij toch een beetje teveel. En dat komt vooral door het feit dat ik een barstende hoofdpijn heb, spierpijn in mijn hele lijf en rillerig ben. En dus maar één ding wil en dat is slapen!
Maar dat kan niet. Want hoewel de kindjes heel leuk aan het spelen zijn, moeten ze toch echt af en toe nog begeleid worden in hun spel, zodat ze bij onenigheid elkaar niet de hersens inslaan of ander onacceptabel gedrag vertonen.
Ik stimuleer dus het goede gedrag: “wat zijn jullie toch leuk aan het spelen”, of: “goed zo Mijntje, dat heb je goed opgelost” en begeleid ze zo nodig wanneer het echt mis gaat. Ik grijp niet te snel in. Het is namelijk heel belangrijk dat kinderen leren hoe ze onenigheid en andere problemen zelf kunnen oplossen. En natuurlijk help ik ze als ze er echt niet uitkomen of grijp ik in als er een gevaarlijke situatie ontstaat. Maar in eerste instantie laat ik het ze zoveel mogelijk zelf oplossen. Het ‘zelf oplossend vermogen’ is namelijk een heel belangrijke vaardigheid, die ontwikkeld moet worden en waar je de rest van je leven profijt van hebt.
Als het tijd is om op te ruimen, trap ik helaas toch in een paar opvoed-valkuilen: “Pepijn, ruim nu even op!” En deze instructie herhaal ik vervolgens 4 keer en uiteindelijk word ik boos, omdat ik geïrriteerd ben geraakt, omdat hij niet luistert.
3x Opvoed-valkuilen
Ok, dat zijn 3 opvoed-valkuilen in één keer! Ik zal ze even toe lichten;
- ”Ruim nu even op”, is een te vage instructie. Ik vertel namelijk niet WAT hij dan precies moet opruimen. Er liggen kussens op de grond, autootjes en lego. Pepijn doet vervolgens ook niets wanneer ik deze instructie gegeven heb, omdat hij gewoonweg niet weet waar te beginnen. Wat ik wel had kunnen zeggen: “Pepijn, ik wil dat jij de Lego opruimt, mama ruimt de kussens op en Mijntje de autootjes”.
- En vervolgens blijf je er dan ook bij om ze te stimuleren met opruimen en ik help zelf vaak mee. Ik herhaal de instructie 4 maal.
- Een instructie dien je maar 2 keer te geven. Doet je kindje daarna niet wat je van hem/haar verwacht, dan volgt een consequentie. Wanneer je instructies meerdere malen geeft, gaat je kind niet ineens wel luisteren en jij wordt waarschijnlijk ook steeds bozer en geïrriteerder naarmate je de instructie vaker geeft.
Maar ik (her)ken de opvoed-valkuilen meteen en begrijp dus ook waarom mijn zoontje niet luistert. En weet wat ik vervolgens wel moet doen.
Meer informatie vind je op de website van Joyce Vlamings van Joyeux
