ADHA en opvoeding

ADHD in je gezin

Wanneer een van de kinderen in het gezin ADHDD heeft, heeft dit gevolgen voor het hele gezin. Bovendien wordt ADHDD vaak erfelijk bepaald, waardoor het regelmatig voorkomt dat meerdere gezinsleden ADHDD hebben. Wanneer een kind ADHDD heeft, vraag dit veel van iedereen. Uiteraard geldt voor de ouders, maar zeker ook voor de broertjes en zusjes. Het is dan ook belangrijk om hier voldoende aandacht aan te besteden.

Na de diagnose

Wanneer de diagnose ADHDD wordt gesteld leidt dit meestal tot zowel opluchting als verdriet. De opluchting komt voort uit het feit dat de problemen die al langere tijd ervaren worden, eindelijk een reden hebben. Het is niet zo dat ze iets hebben ingebeeld, het kind is echt 'anders' dan anderen. Het ligt dus ook niet aan de opvoeding. Het leidt echter ook vaak tot verdriet, omdat het kind toch een 'probleem' heeft. Een kind en ADHD vraagt ook altijd om extra aandacht. Als je dit niet geeft, is de kans op problemen groot.

Hoe vertel je het de omgeving?

Wanneer de diagnose gesteld is, zal het natuurlijk ook aan de mensen in de omgeving verteld moeten worden. Dit is voor veel ouders vaak moeilijk. Het is een stoornis in de hersenen, waarbij vaak medicijnen worden voorgeschreven. Dit kan erg heftig zijn. Bovendien hebben veel mensen bepaalde gedachten bij kinderen met ADHDD, die zeker niet altijd positief zijn. Dit wordt ook gevoed door overtuigingen en bijvoorbeeld uitingen in de media. Het helpt vaak om uitleg te geven over wat het precies is, en hierbij eventueel te verwijzen naar goede bronnen. Je hoeft je verdriet en zorgen zeker niet te verbergen. Je zal niet altijd kunnen rekenen op begrip, maar als het goed is bij veel mensen wel.

Hobby's voor kinderen met ADHD

ADHDD definieert het kind natuurlijk niet, dus het is niet zo dat hier speciale hobby's voor zijn. Kinderen met ADHDD verschillen nog altijd meer van elkaar, dan dat ze op elkaar lijken. Geschikte hobby's hangen daarom met name af van de interesses en talenten van het kind. Wel is het vaak verstandig om rekening te houden met de ADHDD kenmerken van het kind. Heeft je kind bijvoorbeeld op school regelmatig problemen rondom sociale contacten, is een individuele sport wellicht wat beter. Aan de andere kant kan een teamsport dan juist wel helpen. Wat vaak ook goed is, is een hobby die het kind samen met de ouder heeft. Dit verstevigt de band.

Teamsport

Voor sommige kinderen met ADHDD geldt juist dat ze hun aandacht heel goed kunnen vasthouden bij een teamsport dat duidelijke regels kent. Denk aan volleybal, voetbal of korfbal. Ze doen wel een beroep op het incasseringsvermogen en de assertiviteit van je kind. Dit kan lastig zijn voor kinderen met ADHDD. Wel is teamsport een mooie kans om sociale vaardigheden te verbeteren.

Hulp bij ADHD en opvoeiding

Niet elke ouder is natuurlijk even goed in het opvoeden van kinderen, en ADHD maakt het nog een stuk lastiger. Er worden dan extra hoge eisen gesteld aan de vaardigheden van ouders. Het is zeker niet gek wanneer niet altijd alles zelf lukt. Het is dan ook geen teken van zwakte wanneer je vraagt om hulp, training en ondersteuning bij opvoeding van kinderen met ADHD. Het is juist een teken dat je je taak als ouder serieus neemt, en dat je jouw kind op de eerste plek zet. Zowel jijzelf als je kind verdienen niet anders.

Je kan gedrag moeilijk veranderen

Sommige ouders proberen bepaald gedrag van het kind te veranderen, maar dat is moeilijker dan het lijkt. Je kind doet namelijk veel dingen onbewust. Hoe hij of zij reageert, is hier een voorbeeld van. Als je dit wil veranderen heb je veel geduld, inzicht en doorzettingsvermogen nodig. Kleine stappen werken hierbij het beste.

Kies voor een positieve benadering

Uit veel studies is gebleken dat een positieve benadering bij alle kinderen het beste werkt. Voor kinderen met ADHDD geldt dit nog eens extra. Hierbij is het een noodzaak. Dit kan soms lastig zijn, zeker wanneer een kind vervelend gedrag vertoont. Toch is dit wat het beste werkt. Waarderen woorden of beloningen vergroten het zelfvertrouwen van het kind, en leert het kind het meest.

Wanneer je je met name richt op het ongewenste gedrag, komt je terecht in een vicieuze cirkel waar je niet in terecht wil komen. Zowel jijzelf als het kind wordt hier ongelukkig van. Bovendien is aangetoond dat streng zijn en altijd straffen niet het gewenste effect opleveren.

Belonen en straffen

Een positieve benadering wil natuurlijk niet zeggen dat je het kind niet meer mag straffen. Je kunt niet je ogen sluiten voor gedrag dat simpelweg niet kan, ADHDD is hiervoor geen excuus. Blijf dus wel consequent, straf als het nodig is en blijf vooral voorspelbaar voor het kind. Het is ook belangrijk dat beide ouders hierin dezelfde lijn trekken.

ADHDD bewust, anders niet in te leveren.